Voorbeelden (on)toegankelijkheid

Voorbeeld 1

Toegankelijkheid begint bij de website. Als je ergens heen gaat, bezoek je vaak een website vooraf voor het adres en het programma. Mensen met een beperking doen dat ook en willen ook informatie over toegankelijkheid. Je koopt immers geen ticket als je niet weet of je er überhaupt terecht kan en of er een voor jou benodigd rolstoeltoegankelijk toilet is. Hoe duidelijker je bent op de website voor de ticketverkoop, hoe makkelijker je het de bezoekers maakt om snel tot de koop van een ticket over te gaan. Niets vermelden over toegankelijkheid is natuurlijk een slecht voorbeeld. Ook halve informatie geven zoals dit voorbeeld brengt niet verder:

“Op de locatie is een mindervalide toilet aanwezig. Deze staat achter de EHBO. Verder bestaat het terrein uit gras en zand, het zand is overigens goed te vermijden.”

Dit roept vragen op bij mensen met een beperking als: hoe ver is het naar dat ene toilet, hoe groot is dat toilet (er zijn verschillende maten aan rolstoeltoegankelijke toiletten te huur en sommige zijn te klein voor een rolstoel). Zand en gras? Hoe toegankelijk is dat werkelijk? Kan ik zelf een drankje halen en alle stages bezoeken? Bovenal vraagt men zich af waar deze vragen gesteld kunnen worden.

Voorbeeld 3

Bij bijeenkomsten waarbij het publiek zit, gebruiken lopende mensen een stoel die voor hen is klaargezet. Rolstoelgebruikers hebben hun eigen stoel bij zich en die parkeren zij ergens. Zij zitten hierdoor vaak niet netjes aan een rij. Dit kan wat chaotisch ogen. Daarnaast mag volgens de brandveiligheidseisen niets of niemand de gangpaden blokkeren. Beter is om rolstoelgebruikers een plaats te bieden doormiddel van een mat op een plaats van een weggehaalde stoel.